کارلو آنچلوتی: رونالدو یک رهبر ذاتی است؛ او استعداد فوق العاده ای دارد...

کارلو آنچلوتی: رونالدو یک رهبر ذاتی است؛ او استعداد فوق العاده ای دارد

کارلو آنچلوتی، سرمربی ایتالیایی تیم رئال مادرید در مصاحبه با روزنامه پرتغالی A Bola، راجع به سه بازیکن پرتغالی ترکیب خود، یعنی په په، کریستیانو رونالدو و فابیو کوئنترائو صحبت کرد.

آنچلوتی به شدت از بازیکن شماره 7 تیمش تمجید کرد و گفت:

"او در فوتبال مدرن بازیکنی با بهره وری منحصر به فرد است، او استعداد فوق العاده ای دارد و با حرفه ای گری از این لذت می برد و سطحی دارد که در میان بازیکنان به سختی می توان پیدا کرد. در میان اعضای تیم، او یک رهبر است، او با تمام اعضای تیم صحبت می کند، به خصوص با بازیکنان جوان، او بخش مهمی از ترکیب تیم است، همانطور که په په، سرخیو راموس، کاسیاس و مارسلو هستند. اگر او شور و اشتیاقی که دارد را حفظ کند، دوران بازی اش می تواند با توجه به شرایط جسمانی مطلوبی که دارد، چند سال دیگر ادامه پیدا کند."

او در مورد په په نیز گفت: "او بازیکنی فوق العاده حرفه ای و با ممارست است. اگر قرار باشد لیست بازیکنانی که بهترین روحیه تیمی را دارند تهیه کنم، او در صدر لیست خواهد بود. او حتی زمینه این را دارد که بیشتر از خود، نگران سایر اعضای تیم باشد. فکر نمی کنم او واران را به چشم یک تهدید ببیند، همانطور که او به واران انگیزه می دهد، واران نیز می تواند به په په انگیزه دهد. او می تواند چیزهای زیادی از په په یاد بگیرد."

کوئنترائو هم تعریف و تمجید هایی از مربی خود دریافت کرد: "او بازیکن بسیار رقابت طلبی است؛ او در زمینه مصدومیت بسیار بدشانس بوده است. فصل گذشته جدا از مشکلات مصدومیت، او مشکلات خصوصی نیز داشت اما بعد از آن کمک فوق العاده ای برای تیم شد. او در تمام بازی های بزرگ بازی کرده است. در مقابل بایرن، او برای بنزما پاس گل داد، در فینال بازی کرد و همیشه نگرش مثبتی داشته است. تنها زمینه ای که او می تواند در آن بهتر شود، سطح تمرکز و انگیزه اش است. او با همان جدیت و شدتی که در مسابقات نشان می دهد، تمرین نمی کند و این چیزی است که باید آن را بهبود بخشد. اما این به معنی جدی یا حرفه ای نبودن وی نیست."

آنچلوتی در نهایت راجع به کاسمیرو، هافبک برزیلی رئال مادرید که در حال حاضر به صورت قرضی برای پورتو بازی می کند نیز گفت: "او نیاز داشت که بیشتر بازی کند و پورتو برای وی راه حل خوبی بود. ما از نزدیک او را دنبال می کنیم و او خیلی خوب بازی می کند. در پایان فصل، کاسمیرو به اینجا بازخواهد گشت و خواهیم دید که چه می توانیم بکنیم."

کریستیانو ، صدرنشین جدول کفش طلا با اقتدار...!

کریستیانو ، صدرنشین جدول کفش طلا با اقتدار...!

کریستیانو رونالدو در حال حاضر با زدن 28 گل در 19 بازی لالیگایی خود در این فصل صدرنشین جدول کفش طلاست. او 56 امتیاز دارد.

لئو مسی آرژانتینی با 23 گل در 22 بازی در رده بعدی است. مسی 46 امتیازی است. لاکازت ، مهاجم لیون نیز با 21 گل در 22 بازی و 44 امتیاز سوم است.

30 لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو (بخش پایانی)....

30 لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو (بخش پایانی)

باید مشخص کنیم که «لحظه» کلیدواژه این قسمت هاست و ما دستآوردهایی که طی هفته ها و شاید ماه ها به دست آمده اند را حذف کرده و به جای آن ها خاطرات خاص تر، خوشحالی های پس از گلی که در خاطر مانده اند و سایر اتفاقات را انتخاب کرده ایم. اگرچه این لیست رده بندی شده، اما فقط خود رونالدو می تواند این کار را به درستی انجام دهد. حال می پردازیم به 30 لحظه خاص و بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو.

10- ثبت رکورد تعداد هت‌تریک در لالیگا مقابل سلتاویگو

درست همین سه ماه پیش بود، در دسامبر سال 2014، که رونالدو با هت‌تریک در مقابل سلتاویگو به سریع ترین بازیکنی تبدیل شد که در تاریخ لالیگا به تعداد 200 گل می رسد. همچنین در جریان این پیروزی 3-0، رونالدو تعداد هت‌ریک های خود در رقابت های لالیگا را به 23 رساند تا رکوردی جدید به نام خود ثبت کند.

9- رهبری پرتغال به سمت جام جهانی 2014

در طول دهه اخیر و بیشتر، در موارد بی شماری رونالدو هم در رده ملی و هم در رده باشگاهی نیرویی محرکه برای کسب نتایج بوده است اما برخی از این ها مثل رهبری تیم ملی پرتغال مقابل سوئد در سال 2013 مهمتر از سایرین است و می توان آن را نمایش ارتش تک نفره خواند.

برای به دست آوردن جایگاهی در جام جهانی 2014 برزیل، کاپیتان تیم ملی پرتغال هر چهار گل تیمش در مجموع دو دیدار رفت و برگشت پلی آف مقابل سوئد را به ثمر رساند. قبل از این بازی مهم تمام حواشی و بحث ها در این مورد بود که او یا زلاتان در جام جهانی غایب خواهند بود. با اینحال، یک هت‌تریک در دیدار برگشت باعث شد تا رونالدو از این نبرد سالم بیرون آید و برنده نمایش باشد و با شایستگی جایگاه تیمش در آن تورنمنت را قطعی کند.

8- کسب تمام افتخارات انگلیس در سال 2008

همانطور که او به اوج قدرت خود نزدیک و نزدیک تر می شد، اجتناب ناپذیر بود که آخرین سال های حضور رونالدو در اولدترافورد بهترین سال های او در باشگاه باشد.

به این ترتیب، این بازیکن در کنار عناوین فردی به عناوین تیمی نیز دست یافت، به خصوص در سال 2008 که او از سوی اتحادیه نویسندگان ورزشی (FWA) و بازیکنان شاغل در لیگ (PFA) به عنوان بهترین بازیکن سال، و همچنین بهترین بازیکن لیگ برتر انتخاب شد. این دومین سال متوالی بود که رونالدو موفق به دریافت این سه گانه می شد، اما در حالیکه ممکن بود بار اول تمجید ها کیفیت او را توجیه نکند، بار دوم نشان داد که او از لحاظ ثبات هم در سطحی فراتر از سایرین قرار دارد.

7- قهرمانی در لالیـگا

پس از اینکه سه عنوان قهرمامی متوالی در لیگ برتر انگلستان به دست آورد، ممکن است برخی انتظار داشته باشند که رونالدو تاکنون باید چند عنوان قهرمانی لالیگا نیز به تالار افتخارات خود اضافه کرده باشد اما این تعداد همچنان در عدد یک باقی مانده است.

این قهرمانی در سال 2012 از راه رسید، جایی که رئال مادرید به سلطه انکار ناپذیر بارسلونا پایان داد و با 9 امتیاز اختلاف، شکافی عظیم با رقیب دیرینه ایجاد کرده و در مجموع با 100 امتیاز رکورد بر جای گذاشت. شاید برای رونالدو سه سال طول کشید تا سرانجام بالاتر از بلوگرانا قرار بگیرد و رئال مادرید را به عنوان قدرت آماده لالیگا معرفی کند، اما ارزش این انتظار را داشت.

6- به دست آوردن اولین عنوان قهرمانی چمپیونزلیگ

تا به امروز، رونالدو دو مدال قهرمانی چمپیونزلیگ در کمد افتخارات خود آویخته است، که اولین آنها تقریباً در اوج دوران بازی او برای منچستر یونایتد به دست آمد.

در 21 می سال 2008، مهاجم شیاطین سرخ احساسات آمیخته و درهمی داشت، چرا که وی در فینال لیگ قهرمانان اروپا ابتدا گل برتری تیمش در مقابل چلسی را به ثمر رساند و سپس با از دست دادن پنالتی خود در ضربات پنالتی، شانس پیروزی تیمش را به خطر انداخت.

بر هم خوردن تعادل جان تری هنگام زدن ضربه پنالتی تضمین کرد که اشتباه رونالدو به قیمت از دست رفتن مهمترین عنوان قهرمانی سال برای منچستر یونایتد نخواهد بود، و او همراه با باشگاهی که سرمایه گذاری سنگین روی نوجوانی با پتانسیل بالا را مناسب دید، بر قله فوتبال اروپا ایستاد.

5- دریافت توپ طلای سال 2014

سومین و آخرین توپ طلای رونالدو به عنوان یک یادآوری به کار می رود -البته اگر کسی فراموش کرده باشد- که کاپیتان پرتغال سریعاً در حال رسیدن به چهار عنوان توپ طلای لیونل مسی است.

به ثمر رساندن 61 گل و دادن 22 پاس گل در طول 60 مسابقه سال 2014 قسمت سخت ماجرا بود، ولی لحظه اعلام مرد سال امسالش در زوریخ نقطه اوج شناخت او به عنوان بهترین بازیکن دنیا تلقی می شود. همانطور که انگار جایزه به تنهایی کافی نبوده است، رونالدو با حرکتی عجیب و غریب (فریاد جسورانه) دوران ورزشی اش را باشکوه تر کرد تا دلیل دیگری برای فوق العاده بودن آن سال باشد.

4- ستایش شده به عنوان برنده توپ طلای 2008 و مرد سال فوتبال دنیا

بهترین سال رونالدو به عنوان بازیکن منچستر یونایتد بدون شک در سال 2008 رقم خورد، زمانی که تأثیر گذاری او کمک کرد تا شیاطین سرخ به قهرمانی در لیگ برتر و چمپیونزلیگ دست یابند.

ستاره آینده دار پایه های رقابتش برای توپ طلا را قبل از فصل 2007/08 پی ریزی کرده بود. اما آن دستاورد های فردی بر پایه دستاورد های تیمی بنا شده بودند، برنده شدن اولین توپ طلای خود و تصاحب عنوان بهترین بازیکن سال جهان در جشن 2008. ممکن است استدلال خود رونالدو این باشد که هر کدام از توپ طلا ها به خودی خود قابل توجه است، اما اولین توپ طلا مطمئناً در نزدیکی صدر لیست قرار خواهد گرفت، و نشانه ای بر اینکه استعداد رونالدو تا مدت ها باید مورد تمجید قرار می گرفت.

3- وداع با اولدترافورد با دو قهرمانی

همه در اولد ترافورد با رفتن رونالدو در سال 2009 ناراحت شدند. از سران باشگاه گرفته تا بازیکنان و هواداران...

اما از آنجایی که او شخصیتی بخشنده است، این بخش از دوران بازیگری اش را با بردن لیگ برتر و لیگ کاپ در 2009 امضا کرد. او نتوانست مانع شکست 0-2 شیاطین در فینال لیگ قهرمانان آن سال در برابر بارسلونا شود اما نمی توان گفت که او تا آخرین لحظه تمام تلاشش را برای باشگاه نکرد.

2- دریافت توپ طلای سال 2013

بعد از اینکه به مدت چهار سال پیاپی شاهد و نظاره گر موفقیت های لیونل مسی بود، سرانجام در ژانویه سال 2014 رونالدو به طلسم توپ طلا پایان داد و برنده سال 2013 لقب گرفت.

به وضوح، اشک های او نشان از ارزش این جایزه داشتند؛ اینکه بالاخره ستاره بلوگرانا مغلوب شد. رونالدو طی سال 2013 توانست 69 گل بزند و نفرات دوم و سوم، مسی و ریبری، مجموعاً 67 گل زدند.

1- پرچمدار رئال مادرید در مسیر فتح 'لا دسیما'

رئال مادرید که به لطف کهکشانی ها در آغاز قرن درخشش فوق العاده ای داشت، 12 سال را بدون جام اروپایی سپری کرد تا اینکه رونالدو از راه رسید.

مسلماً بهترین بازیکنی که تاکنون در این باشگاه حضور داشته است، صبر دردناک رئال مادرید برای فتح دهمین قهرمانی چمپیونزلیگ، در ماه می 2014 با حضور رونالدو به عنوان بنیان اصلی این موفقیت، به پایان رسید. این مهاجم، در فرآیند فتح 'لادسیما'، موفق به زدن 17 گل شد که از این حیث او بهترین گلزن چمپیونزلیگ در یک فصل لقب گرفت، از جمله گلی که در دقیقه 120 و در جریان پیروزی 4-1 مقابل اتلتیکو مادرید به ثمر رساند.

سی لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو ....

سی لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو (2)

باید مشخّص کنیم که «لحظه» کلیدواژه این قسمت هاست و ما دستآوردهایی که طیّ هفته ها و شاید ماه ها به دست آمده اند را حذف کرده و به جای آن ها خاطرات خاص تر، خوشحالی های پس از گلی که در خاطر مانده اند و سایر اتّفاقات را انتخاب کرده ایم. اگرچه این لیست رده بندی شده، امّا فقط خود رونالدو می تواند این کار را به درستی انجام دهد. حال می پردازیم به سی لحظه خاص و بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو.

20- دریافت جایزه «افسر ارشد ارتش شاهزاده هنری»

به عنوان یک بازیکن فوتبال، دریافت جوایز فردی دستآورد بزرگی است امّا اینکه یک کشور تلاش شما را ببیند، مسئله کاملاً متفاوت می شود. پرتغال تا کنون جوایز متعدّدی را به رونالدو اهدا کرده و در این بین، جایزه «افسر ارشد ارتش شاهزاده هنری» در ژانویه 2014 به او داده شد. دیده شدن به عنوان سمبل و الگوی ملّتِ خود، انعکاس دهنده میزان تأثیر رونالدو است و فقط تعداد انگشت شماری می توانند به دریافت چنین نشانه هایی امیدوار باشند.

19- جایزه پوشکاش سال 2009

به نقل از وب‌سایت ترانسفر مارکت، رونالدو طیّ دوران بازیگری اش بیش از 450 گل به ثمر رسانده است؛ از ضربات درون محوّطه شش قدم تا ضربات ایستگاهی خیره کننده. امّا هر کس که حتّی ذرّه ای از استعداد رونالدو آگاه باشد، به خوبی از توانایی او در انجام کارهای غیر قابل باور باخبر خواهد بود. نمونه ای از این کار را در قالب جایزه پوشکاش سال 2009 مشاهده کردیم. بر اساس منطق فیفا در انتخاب بهترین گل سال در آن موقع، می توان به درستی آن ضربه در آوریل سال 2009 را بهترین گل رونالدو دانست، گلی که شیاطین را به برد در برابر پورتو رساند.

18- هت تریک در برد 1-4 برابر اتلتیکو مادرید

هت تریک کردن در هر مسابقه ای، باید جشن گرفته شود. امّا انجام آن در مقابل بزرگ ترین دشمنِ باشگاه، لایق ستایش بیش تری است. در دیدار آوریل سال 2012 در برابر اتلتیکو مادرید، رونالدو 3 گل به ثمر رساند. وی اوایل آن فصل نیز 2 گل به روخی‌بلانکوس زده بود. این هت تریک همچنین تعداد گل های رونالدو در فصل 12-2011 را از 40 بیش تر کرد تا تبدیل به تنها بازیکنی شود که توانسته در یک لیگ معتبر اروپایی، 40 گل در دو فصل پیاپی بزند.

17- اوّلین بازی در لالیگا

اوّلین بازی رونالدو برای رئال مادرید در برابر شمراک راورز در پیش فصل 10-2009 بود امّا باید تا آگوست 2009 صبر می کردیم تا اوّلین بازی اش را در لالیگا ببینیم. دپورتیوو لاکرونیا نه تنها اوّلین تیمی بود که در برابر جدیدترین سلاح رئال در لالیگا قرار می گرفت، بلکه مجبور بود تا شاهد گل زنی رونالدو از روی نقطه پنالتی و برد 2-3 لوس بلانکوس باشد.

16- قهرمان‌بازی در کوپا دل ری در برابر بارسلونا

بارسلونا در آوریل سال 2011 هنوز هم تیمی پرقدرت بود. آن ها تحت هدایت پپ گواردیولا به فینال جام حذفی رسیدند امّا این دقیقاً نقطه ای بود که رئال مادرید نیز مجدّداً در حال اوج گیری بود و رونالدو از این فرصت استفاده کرد تا خودی نشان دهد. ال کلاسیکو در وقت های معمول با حساب 0-0 به پایان رسید تا اینکه رونالدو در دقیقه 13 از وقت های اضافه، موفّق به گل زنی شده و رئال را به بردی 0-1 در برابر رقیب سنّتی اش رساند. این اوّلین عنوان قهرمانی معتبر باشگاه از سال 2008 به بعد بود.

15- پیوستن به باشگاه 100 تایی های لالیگا

در آغاز، خو گرفتن رونالدو به لالیگا زمان برد ـــــ یا حدّاقل در مقایسه با آمار فوق العاده گل زنی امروزه او، اینگونه بود ـــــ امّا وقتی که وی با شرایط انس پیدا کرد، دیگر شاهد افت او نبوده ایم. در 24ام ماه مارس سال 2012، رونالدو در برد 1-5 در برابر رئال سوسیداد صدمین و صد و یکمین گل خود را در لالیگا به ثمر رساند تا تبدیل به دومین بازیکنی شود که در کم ترین زمان به این مهم دست یافته است. نفر اوّل، ایسیدرو لانگارا، اسطوره باشگاه رئال اوییدو است. حتّی با این وجود، رونالدو در کم تر از سه فصل کامل به این دستآورد رسید.

14- اوّلین هت تریک برای پرتغال

ایرلند شمالی تلاش های خود را برای صعود به جام جهانی 2014 برزیل انجام داده و در سال 2012 در زمین پرتغال به تساوی 1-1 با این تیم رسید. امّا آنچه تعجّب آور بود، پیش افتادن این تیم با نتیجه 1-2 در بلفاست در سوم سپتامبر 2013 بود. شرایط تیم پائولو بنتو رو به وخامت گذاشته بود تا اینکه ناجی از راه رسید. کریستیانو رونالدو بهترین لحظه را برای به ثمر رساندن اوّلین هت تریک بین المللی اش انتخاب کرد و نتیجه را به 2-4 تغییر داد تا علاوه بر عبور از اوزبیو و تبدیل شدن به دومین گل زن برتر تاریخ تیم ملّی پرتغال، تیم اش را نیز به برزیل راهی کند.

13- آمدن به منچستر یونایتد

حال که به گذشته نگاه می کنیم، باور اینکه این رونالدوی عضلانی زمانی فقط یک نوجوان لاغراندام بوده و برای عبور از خطوط دفاعی به مشکلاتی بر می خورده، سخت می شود. امّا هرچه باشد، هر کس قصّه ای دارد. در مورد رونالدو، ظهور او با انتقال در آگوست سال 2003 از اسپورتینگ لیسبون به منچستر یونایتد آغاز شد. در آن زمان، سر الکس فرگوسن به هنگام آمدن این بازیکن گفت:

«ما مدّت زیادی بود که در حال مذاکره برای جذب کریستیانو بودیم امّا تنها چند هفته پیش بود که سایر باشگاه ها نیز به او علاقه مند شدند و به همین خاطر مجبور شدیم سریعاً برای جذب او عمل کنیم. تنها چیزی که باعث جذب او شد، ارتباط ما با اسپورتینگ بود که آن ها به همین خاطر به توافق چند ماه پیش مان احترام گذاشتند. او فوتبالیست بسیار بااستعدادی است؛ یک مهاجم دو پا که می تواند در تمامی پست های تهاجمی بازی کند: راست، چپ یا مرکز.»

علی رغم اینکه بزرگ ترین دستآوردهای او عموماً در مادرید به دست آمده اند، رونالدو همواره با علاقه خاصّی از دوران حضورش در انگلستان صحبت کرده است؛ بنیانی مستحکم که او میراث خود را بر آن بنا نهاد. احتمالاً وی هرگز آمدن اش را به اولد ترافورد فراموش نخواهد کرد. در آن لحظه، افراد بسیاری از استعدادی که یونایتد در ازای تنها 12/24 میلیون پوند قاپیده بود، باخبر نبودند امّا روزگار آن ها را باخبر کرد.

12- اوّلین عنوان قهرمانی در لیگ برتر در سال 2007

هر استعداد 18 ساله ای ممکن است فکر کند دنیا قلمروی اوست و می تواند هر طور که اراده اش باشد، در آن دخل و تصرّف کند امّا حتّی بهترین ها نیز باید برای آنکه تأثیرشان به شکلی حقیقی احساس شود، صبر کنند. رونالدو این مسئله را همان اوایل کار آموخت. او برای کسب اوّلین عنوان قهرمانی اش در لیگ برتر انگلستان، نزدیک به چهار سال صبر کرد. فصل 07-2006 اوّلین فصلی بود که او توانست تعداد گل های اش را در لیگ برتر به دو رقم برساند (17) و علاوه بر اینکه در نقش بهترین عنصر تهاجمی تیم ظاهر شد، به کسب قهرمانی با اختلاف 6 امتیازی با چلسی، به یونایتد کمک کرد. به لطف تأثیر رونالدو، یونایتد نهمین قهرمانی اش را در 15 سال اخیر در حالی که دو بازی باقی مانده بود، تثبیت کرد و این اعجوبه پرتغالی به معنای واقعی ظهور کرد و سرانجام به جایزه ای که مدّت ها به دنبال اش بود، دست یافت.

11- شکستن رکورد نقل و انتقالات با پیوستن به رئال مادرید

ضرب المثل قدیمی «پول باعث چرخش دنیا می شود» در مورد تمام ورزش ها کاملاً صادق است. هر کس پول نقل و انتقالات و حقوق بیش تری بدهد، اغلب حکم‌ران خواهد بود. در تابستان سال 2009 بالأخره لحظه ای که همه انتظارش را می کشیدند از راه رسید و منچستر یونایتد با مبلغ وحشتناک 80 میلیون پوند، کریستیانو رونالدو را به رئال مادرید فروخت. در آن زمان، این بالاترین رقمی بود که برای یک بازیکن پرداخت شده بود. استقبال از او در برنابئو خود گویای همه چیز بود و نشان می داد که لوس مرنگوئس چقدر از خرید این ستاره هیجان زده بود، امّا اینکه گران ترین بازیکن تاریخ لقب بگیرید، لذّت خاصّ خودش را دارد. زین الدین زیدان، یوهان کرایوف و دیگو مارادونا تنها چند تن  از کسانی هستند که طیّ سال ها، این رکورد را جابه‌جا کرده اند و سال 2009، باعث شد تا رونالدو بیش از پیش به جایگاه جاودان آن ها نزدیک بشود ـــــ البتّه با این فرض که همین حالا هم در آن رده محسوب اش نکنیم.

سی لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو ...

سی لحظه بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو(1)

باید مشخّص کنیم که «لحظه» کلیدواژه این قسمت هاست و ما دستآوردهایی که طیّ هفته ها و شاید ماه ها به دست آمده اند را حذف کرده و به جای آن ها خاطرات خاص تر، خوشحالی های پس از گلی که در خاطر مانده اند و سایر اتّفاقات را انتخاب کرده ایم. اگرچه این لیست رده بندی شده، امّا فقط خود رونالدو می تواند این کار را به درستی انجام دهد. حال می پردازیم به سی لحظه خاص و بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو.

30- بازکردن موزه کریستیانو رونالدو

برای بعضی، بازکردن یک موزه برای نمایش دادن دستآوردهای خود، کاری چیپ و حتّی خودپسندانه است. اما در دفاع از رونالدو باید گفت که هرچه باشد، او نیاز دارد تا در جایی این کلکسیون بسیار بزرگ از دستآوردهای طلایی و نقره ای اش را به نمایش بگذارد. وی در دسامبر 2013 به هنگام افتتاح این موزه در زادگاه اش در مادیرا گفت: «روز ویژه ای است، نمی خواهم چیز خاصّی را ذکر کنم. فقط می خواهم بیش تر ببرم و اگر توپ طلا از راه رسید، جای اضافی برای آن وجود دارد.» شاید این موزه را نماد خودپرستی تلقّی کنید امّا به هر حال، این مکان یادآور یکتایی این بازیکن است ـــــ هرطور صلاح می دانید آن را تعبیر کنید.

29- رونمایی از مجسّمه کریستیانو رونالدو در مادیرا

با توجه به نوع نگاه شخص به پدیده ستایش خدایان دروغین، شاید برپاکردن مجسّمه رونالدو در مادیرا حتّی از موزه نیز توهینی بدتر باشد. به هر روی این توتم، که در آن رونالدو به یکی از شیوه های خاصّ خود ایستاده و از برنز ساخته شده، نمایان گر عشق مادیرا به محصول خود است و رونالدو بی شک به خاطر خلقت آن احساس غرور خواهد کرد.

28- «آن» چشمک در جام جهانی 2006

بین فوق ستاره ها، یک گرایش مشابه وجود دارد و آن داشتن غرور و استعداد به طور توأمان است. رونالدو استثنا نیست. در سال 2006، سه فصل از حضور او در منچستر یونایتد می گذشت و بازی نیمه-نهایی با وین رونی و انگلستان، همه را هیجان زده کرده بود. امّا در حرکتی، که بعضی آن را یکی از حواشی به یادماندنی تاریخ جام های جهانی نامیده اند، رونالدو در اخراج وین رونی به خاطر خطا بر روی ریکاردو کاروالیو نقشی ایفا کرده و سپس به نیمکت خودی چشمک زد. او در آن زمان مردی جوان تر و احساسی تر بود امّا لحظات بزرگ همیشه مملوّ از شادی نیستند و این یکی ما را یاد جنبه شیطانی تر رونالدو می اندازد.

27- اوّلین بازی برای منچستر یونایتد

آیا چیزی نوستالژیک تر از قصّه آغاز داریم؟ شکّی نیست که این اسپورتینگ بود که رونالدو را کشف کرده و به عنوان استعدادی جوان پرورش داد امّا منچستر یونایتد کار اصلی را کرد؛ یک غول اروپایی که زمانی بخت خود را با خرید پسری از مادیرا آزمود. همانطور که همه آگاه هستیم، این بخت آزمایی نتایج فوق العاده ای داشت امّا همه این ها با حضور به عنوان یار تعویضی در دقیقه 60 در برابر بولتون وندررز در 16 آگوست 2003 آغاز شد. یونایتد به هنگام ورود او 0-1 از رقیب پیش بود و پس از 27 دقیقه، گل هایی از گیگز، اسکولز و نیستلروی نتیجه را چهار برابر کرد.

26- جایزه سر مت بازبی، مهر تأییدی بر شروع درخشان او در اولد ترافورد

مسلّماً سر الکس فرگوسن در سال 2003 می دانست که چه بازیکن بااستعدادی را به خدمت گرفته امّا اینکه او توانست در اوّلین فصل حضورش جایزه سر مت بازبی (بهترین بازیکن سال) را به دست آورد، نشان دهنده این است که هواداران نیز تحت تأثیر جادوی او قرار گرفتند. رونالدو طیّ شش سال حضور در انگلستان مجموعاً سه بار این جایزه را کسب کرد امّا آنچه چشم گیر است، مدّت زمان اندکی است که او برای تطبیق با لیگ انگلستان نیاز داشت. شاید در دنیایی دیگر، اگر او کم تر به حرفه خود تعهّد می داشت، هرگز به این سرعت به لیگ برتر انگلستان خو نمی گرفت.

25- اوّلین هت تریک برای رئال مادرید

رونالدو در تاریخ 5 می 2010 پس از ده ماه حضور در رئال مادرید، هر سه گل تیم اش را در برد 1-3 برابر مایورکا به ثمر رساند تا اوّلین هت تریک اش با لباس رئال را جشن بگیرد. اکنون حدود پنج سال از پیوستن او به لس بلانکوس می گذرد و اینکه امروزه بیش تر شاهد بازی های چند گله از او هستیم، نشان دهنده تلاش های او برای پیشرفت مداوم است.

24- تنها یک هت تریک در لیگ برتر

رونالدو هرچقدر هم استعداد بزرگی باشد، تنها 1 بار و آن هم در ژانویه 2008 در جریان برد 0-6 برابر نیوکاسل موفّق به هت تریک در لیگ برتر شد. هت تریک، همانطور که بزرگان این حرف را درک خواهند کرد، پدیده نادری است و فارغ از شرایطی که در آن حاصل شده، همیشه جایگاه ویژه ای در ذهن بازیکن حفظ خواهد کرد. بنابراین، اگرچه این هت تریک در شرایط خیلی خاصّی حاصل نشد، امّا کمک رونالدو به نابودکردن کلاغ ها مطمئناً جایگاه ویژه ای در خاطر او خواهد داشت.

23- جلب نظر سر الکس فرگوسن در دیدار دوستانه

منچستر یونایتد حتّی پیش از دیدار دوستانه فصل 04-2003 با اسپورتینگ لیسبون، به جذب رونالدو لینک شده بود امّا عملکرد او در آن دیدار عملاً تصمیم شیاطین برای جذب او را قطعی کرد. وی نتوانست گل زنی کند امّا از فرصت خود برای مدهوش کردن لشکری از شیاطین سرخ در 7 آگوست 2003 استفاده کرد و فرگوسن، که به تماشای بازی نشسته بود، قانع شد که این بازیکن استعدادی واقعی دارد. فرگی پس از آن تصمیم گرفت که او را برای خود می خواهد.

22- انتخاب به عنوان کاپیتان تیم ملّی پرتغال

هر بازیکن بزرگی الزاماً رهبری بزرگ نمی شود امّا رونالدو می تواند به خاطر آنکه طیّ شش سال و نیم اخیر تلفیقی از هر دو بوده، به خود ببالد. نکته چشم گیر آن است که وی وقتی در جولای 2008 بازوبند را از نونو گومژ گرفت، تنها 23 سال سن داشت امّا هیچ کس نمی تواند کاپیتانی او و الهام بخش بودن اش را زیر سؤال ببرد.

21- کمک به قهرمانی منچستر یونایتد در اف‌ای کاپ 2004

شاید نتوان میلوال را یکی از قدرتمندترین رقبای رونالدو در فینال های مختلفی که داشته محسوب کرد امّا آن قهرمانی در اوّلین فصل حضورش در لیگ برتر انگلستان، مطمئنّاً خاطره ای خاص برای این مهاجم 30 ساله محسوب می شود. وی در آن دیدار یکی از سه گل تیم اش را به ثمر رساند تا شیاطین با نتیجه 0-3 در ومبلی پیروز شده و اف‌ای کاپ را بالای سر ببرند.